Buradasınız
Anasayfa > Manilerimiz

Maniler, halkın sözlü anlatım geleneğinde yaşayarak nesilden nesile, ağızdan ağza dolaşıp günümüze kadar ulaşmış anonim edebiyat ürünleridir. Bunların en belirgin özellikleri anonim oluşlarıdır. “îlk söyleyeni bilinmez. Ağızdan ağza ve nesilden nesile geçerken daha da zenginleşerek sanat değeri artar. Köprülü Beldesinde nesilden nesile günümüze kadar gelen beklide hepsi bu kadar olmasa bile toparlayabildiğim kadarı ile bir kısmı şunlardır;

Çıktım Kori başına
Yazi yazdım taşına
Kimin yari çirkin ise

Toprak onın başına

Yarim gitti gelmiyor
Kimse kadrim bilmiyor
Ayrıldığım günden beri
Gözüm gönlüm gülmüyor

Irmaklar su akmıyor
Yar yüzüme bakmıyor
Başka ?ehrin güzelleri
Gölenin kızları gibi kokmuyor

Karşıda kara çalı
Kararıp durma çalı
Ben sana varır mıyım
Sümüklü Korevenkli

Taş dönmüyor dönmüyor
Taştan bulgur inmiyor
Evler kız ile dolu
Biri benim olmuyor

Pek salınarak gidiyor
Kars’ın öküzü gibi
Yarim sakal koyurmuş
Göle’nin çayırı gibi

Çıktım Ziyaret Dağına
Karı dizleyi dizleyi
Yaralarımı azdırdım
Yari gözleyi gözleyi

Çayda çanak kırılmış
Kız oğlana vurulmuş
Oğlan almam dedikçe
Kız boynuna sarılmış

Coştum coştum duruldum
Kız peşinden yoruldum
Gayri senden vazgeçtim
Ben ablana vuruldum

Emek verip derdiğim
Askere gönderdiğim
Gayri dayanamıyom
Tez gel gönül verdiğim

Yumurtanın sarısı
Yere düştü yarısı
Görümcem verem olmuş
Kaynanama darısı

Koyun keçi otlatırım
Yükseklerden atlatırım
Verselerdi benim yarimi
Düşmanları çatlatırdım

Pınara desti koydum
Damla damla olacak
Benim sevdi?im oğlan
Başöğretmen olacak

Almanya çiftlik gibi
Dumanı iplik gibi
Almanya’ya yar saldım
Kınalı keklik gibi

Atlayıp geçti eşğii
Sofrada kaldı kaşığı
Haneye neşe geldi
Bu kız evin yakışığı

Oğlan işlik giyinmiş
Giyinmiş de soyunmuş
Anasına varmışta
Öptüm diye övünmüş

Karanfil kurutmadım
Yar seni unutmadım
Hatırın saydım da
Üstüne yar tutmadım

Elimi yuduğum pınar
Sırtımı verdiıim duvar
Sevdiğim oğlanı yitirdim
Gece gündüz içim yanar

Bahçelerin cücüğü
Severler küçüğü
Pek mi başın büyüdü
Gel gavurun çocuğu

Yiğidim herk ediyor
Hergini terk ediyor
Hergin başını yesin
Yiğidim elden gidiyor

Patlıcanı oymadın mı ?
Tadına doymadın mı?
Beni kınama anam ?
Sen cahil olmadın mı?

Ben bir gümüş kutuyum
Yar elinden tutayım
Koyur devlet yarimi
Otuz oruç tutayşm

Dam başında su durulur
Oğlan gömlek yudurur
Oğlan cahil kız cahil
şimdi bunlar kudurur

Alırım diye aldattı kızımı
Çekip Almana gitmiş
Can başında tutulasıca
Aynı babasına çekmiş

Çeşme başı pıtırak
Gelin kızlar oturak
Ne oturak ne durak
Evlenek de kurtulak

Dağda tavuk kümesi
Başında allı fesi
Oğlanlar vezir olsa
Yine kızın kölesi

Bu dağlar olmasaydı,
Çiçeği solmasaydı,
Ölüm Allah’ın emri,
Ayrılık olmasaydı

İn dereye düze bak,
Aynadaki yüze bak,
Eee kız beni beğenmezdin
Ald ığı öküze bak.

Sen bir meleksin,
Dağda gezen ineksin,
Ot versem yemezsin
Allah belani versin

Yaza yaza yaz geldi,
Derelere kaz geldi,
Daha yazacakt?m ama ,
Mürekkebe zam geldi

Top